Program pracy wychowawczo – dydaktycznej określa zadania dotyczące wychowania zdrowotnego. Polegają one na kształtowaniu czynnych postaw wobec swojego zdrowia i własnego bezpieczeństwa oraz rozwijaniu ogólnej sprawności ruchowej. Ruch dziecka w wieku przedszkolnym jest jego naturalną potrzebą fizjologiczną, dlatego też, potrzebuje ono dużo ruchu. Musimy, więc podtrzymywać i pielęgnować jego naturalne formy, ale równocześnie musimy kierować rozwojem cech motoryki i rozwijać umiejętności ruchowe. Nauczyciel przebywający z dzieckiem w przedszkolu przez kilka godzin dziennie, może skutecznie oddziaływać na nie wychowawczo, również na rzecz zdrowia. Narzędziem pracy każdego nauczyciela w procesie wychowawczo - dydaktycznym powinny być zabiegi stymulujące, adaptacyjne i kompensacyjne, a zabiegi korekcyjne powinny być wykonywane tylko przez nauczyciela posiadającego dodatkowe kwalifikacje w tym zakresie. Natomiast każdy nauczyciel może adaptować niektóre ćwiczenia i wykorzystywać je w zabawach ruchowych czy zestawach gimnastycznych. Musi on jednak pamiętać o przestrzeganiu podstawowych zasad: - wszechstronności, - stopniowania trudności, - zmienności pracy mięśniowej. Specyfika gimnastyki korekcyjnej stwarza pewne wymagania, co do pozycji, sposobu poruszania się, unikania ruchów niepożądanych czy nawet szkodliwych. Celem wychowania fizycznego jest: - harmonijny rozwój dziecka, - kształtowanie psychomotoryki, - kształtowanie charakteru i cech społecznych, - kształtowanie estetyki ruchu. Celem gimnastyki korekcyjno – kompensacyjnej zaś, jest: - korygowanie istniejących zaburzeń statyki ciała, - niedopuszczenie do powstania wad postawy ciała, - doprowadzenie sprawności fizycznej dziecka do stanu uznanego za prawidłowy. Zarówno w wychowaniu fizycznym, jak i w gimnastyce korekcyjnej nadrzędnym celem jest, więc harmonijny rozwój dziecka. Od kilku lat w wielu przedszkolach organizowana jest gimnastyka korekcyjna dzieciom 6 – letnim. Jej głównym celem jest profilaktyka w zakresie: - kształtowania nawyku prawidłowej postawy, czyli stabilizacja postawy: biernej, zapewniającej równowagę mechaniczną głowy, miednicy, klatki piersiowej, czynnej, zapewniającej napięcie mięśni grzbietu, obręczy barkowej, obręczy miednicznej wpływającej na kręgosłup i postawę, - ćwiczenia stóp przeciwdziałające powstawaniu wad statycznych kończyn dolnych, a szczególnie płaskostopia. Aby działania te były skuteczne, należy stosować je jak najczęściej, biorąc pod uwagę współdziałanie nauczyciela, nauczyciela korektywy i rodzica. Największe możliwości działań profilaktycznych ma nauczyciel. Przy każdej aktywności dziecka, planując zajęcia ruchowe, zabawy czy ćwiczenia gimnastyczne może zwracać uwagę na utrwalanie prawidłowych postaw dzieci. Współpracując z nauczycielem gimnastyki korekcyjnej może świadomie oddziaływać na dziecko i wpływać wychowawczo także na rzecz zdrowia. Każde zajęcia ruchowe powinny uwzględniać nie tylko potrzeby rozwojowe, ale także korekcyjne, nie tylko w stosunku do dzieci z wadami postawy, ale w ramach profilaktyki, do dzieci nie dotkniętych żadnymi odchyleniami w budowie i postawy ciała. Dlatego też w zabawach i ćwiczeniach gimnastycznych należy zwracać uwagę na: - przestrzeganie dokładności wykonywania ćwiczeń; - stosowanie odpowiednich pozycji wyjściowych; - stosowanie zmienności tych postaw w staniu, siadach, klękach leżeniu tyłem i przodem; - nie łączenie ćwiczeń odziaływujących na te same mięśnie, czyli o podobnym charakterze; - uwzględnianie zmienności i charakteru pracy mięśni (ćwiczenia statyczne i dynamiczne); - wyrabianie nawyku utrzymywania prawidłowej postawy w czasie stania, w chodzie, w biegu i siadzie; - częste stosowanie ćwiczeń oddechowych, przy różnych formach aktywności dzieci; - wzmacnianie wiary dzieci we własne siły i możliwości; - unikanie ćwiczeń przeciążających stopę ( nadmierna liczba pozycji stojących, skoki, zeskoki, zeskoki na twarde podłoże); - wprowadzanie jak najwięcej momentów ożywiających i odprężających, elementów humoru. Natomiast przy doborze materiału do ćwiczeń należy: - zawsze uwzględniać możliwości dzieci, - dostosowywać do poziomu rozwoju ruchowego dzieci i wydolności organizmu, - dozować wysiłek i obciążenie, - stosować prawidłowy pokaz, wzór, - objaśniać krótko i zrozumiałe, - ćwiczyć razem z dziećmi jako partner, - uwzględniać potrzeby i zainteresowania dzieci, - zauważać i oceniać postępy dzieci, - wyrabiać aktywny stosunek do zajęć, - przestrzegać postawy wyjściowej, co gwarantuje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, - rozwijać samodzielność, inwencję twórczą i aktywność dzieci.
|